TUTAJ W MANSIE

Tutaj w Mansie

są takie krzyże

niewidoczne

Kiedy się cierpi po cichu

Zabiera ciężar po cichu

Upada i wstaje po cichu

Uśmiecha, bo krzyż nie na pokaz

Uklęka, by trud ofiarować

Zamyka oczy, by sens zobaczyć

Zapłacze znowu ze szczęścia

Nad paradoksem miłości.